Het is een feestje als er gekookt wordt

Zolang mogelijk zelfstandig blijven

Teunis is vooral te vinden op het terrein rond het landgoed. Is hij niet in de moestuin aan het werk, dan bekommert hij zich om de kippen of het plaatsen van hortensia’s die het landgoed onlangs cadeau heeft gekregen. Hij geniet zichtbaar van zijn taken en zit hier echt op zijn plek. Zolang mogelijk zelfstandig blijven op een manier die bij de bewoners past, heeft Linge’s Zorglandgoed dan ook hoog in het vaandel.
Nicoline en Cor droomden al langere tijd van het opzetten van een kleinschalige woonvorm voor verpleeghuiszorg op het platteland, waar ze zorg en groen kunnen combineren. In augustus 2019 werd deze droom werkelijkheid.

Zelf verse aardappels schillen

Passend bij deze droom hoort ook het lokaal inkopen van voedsel.
Cor: “Wij kopen lokaal in, zoals verse groente bij een groenteboer hier in Rumpt. Zo willen we de voedselketen zo kort mogelijk houden. Ook is het een manier om de lokale gemeenschap en zelfstandige ondernemers te sponsoren.”
Nicoline: “De maaltijden voor bewoners zouden we ook kunnen inkopen bij totaalleveranciers. Er komt dan een auto voorgereden met voorbereid eten, zodat de koks alleen nog maar zout en kruiden kunnen toevoegen. Maar dan is je vak toch helemaal uitgehold?! Hier schillen de bewoners met de zorgmedewerkers de verse aardappels zelf aan tafel. Veel lekkerder, bekend en gezonder. Het is een feestje als er gekookt wordt en het ruikt ook nog eens heerlijk.”

Cor: Dan bestel ik bloemkool en dan appt hij dat de broccoli nu volop op de markt is en stukken goedkoper.

Met de seizoenen mee

Op het landgoed wordt er met de seizoenen meegekookt.
Cor: “We eten nu winterkost. Zoals boerenkool, hutspot en hachee.”
Nicoline: “De groenteboer helpt ook om met de seizoenen mee te koken. Hij geeft aan wat je het beste kan kopen, omdat het nu het lekkerst is of het best geprijsd.”
Cor: “Dat is het voordeel van een lokale groenteboer. Dan bestel ik bloemkool en dan appt hij dat de broccoli nu volop op de markt is en stukken goedkoper. Dan passen wij het menu daarop aan.”

Direct contact met de leverancier

Nicoline: “Wij vinden het heel belangrijk dat we direct contact hebben met diegene die het levert. Doordat de leverancier dichterbij zit, is er veel betrokkenheid.”
Cor: “Het contact met leveranciers verloopt heel amicaal en klantgericht. Ze verpakken de producten ook zoals ik het hebben wil. Speciaal voor mij schrijven ze de aantallen of het gewicht erop, want ik weet wel waar het ligt, maar een ander moet het pakken en gebruiken.”

Teunis: Vers is lekkerder. Er zit ook meer geur aan. Als het lang blijft staan, zoals in de winkels, dan gaan er vitaminen verloren.

Niet duurder

Volgens Cor moeten zorginstellingen niet bang zijn dat lokaal inkopen meer geld kost.
Cor: “Als je een goede wil toont, dan kan de partij waarbij je inkoopt met z’n prijs echt concurrerend zijn. En voor een fractie meer heb je een betere kwaliteit en dat verdient zich terug in de tevredenheid van de zorgvragers én zorgmedewerkers.”

Teunis kan het weten!

Ook Teunis proeft het verschil tussen verse groente en fruit en dat wat uit de supermarkt komt. “Vers is lekkerder. Er zit ook meer geur aan. Als het lang blijft staan, zoals in de winkels, dan gaan er vitaminen verloren. ”
En Teunis kan het weten. “Toen ik 15 was, ging ik altijd direct uit school naar de boer toe. Zomers als het warm weer was, dronk ik zo de melk uit de koe vandaan. Ik heb vroeger ook altijd een moestuin gehad.”
Nicoline: “Iedere dag trekt Teunis zijn werkjasje aan en gaat hij met zijn knipmes in zijn kontzak op pad.”
Teunis: “Ja, lekker de hele dag buiten. En op het einde van de dag drink ik altijd een flesje bier.”
Cor kijkt Teunis aan: “En je hebt nog een stille liefde…”
Nicoline: “De droppot!”
Teunis, glimlachend van oor tot oor: “Als die op tafel staat, kan ik er niet afblijven!”

Auteur: Marianne Deiman